Ondanks aanhoudende schandalen en publieke veroordelingen leidt prins Andrew volgens koninklijke insiders nog steeds een leven vol luxe. Hoewel hij van zijn officiële titels is ontdaan en naar verluidt onder toezicht staat, blijven zijn dagelijkse routines grotendeels onveranderd, gevoed door persoonlijke rijkdom en de weigering om compromissen te sluiten op het gebied van comfort.
Зміст
Recht en eigen risico
Bronnen dicht bij de koninklijke familie omschrijven Andrew als ‘die volkomen rechtmatig handelt’ en erop aandringen met dezelfde eerbied te worden behandeld als hij genoot voordat beschuldigingen van seksueel misbruik aan het licht kwamen. Ondanks de wijdverbreide sociale uitsluiting leidt hij naar verluidt een weelderige levensstijl, ten koste van de persoonlijke middelen van koning Charles.
Uitbundige dagelijkse routines
Insiders onthullen dat Andrew bijeenkomsten blijft organiseren, zij het met een kleinere kring van ‘aanhangers’ die loyaal blijven ondanks zijn aangetaste reputatie. Wekelijkse leveringen van champagne en goede wijnen zijn gebruikelijk, en hij eist elke avond een volledig zilveren diner, zelfs als hij alleen dineert met ex-vrouw Sarah Ferguson.
Onveranderde gewoonten
Ondanks publieke kritiek blijven de dagelijkse gewoonten van Andrew extravagant. Naar verluidt consumeert hij een enorm ontbijt dat ‘een klein leger kan voeden’ en weigert hij zijn normen voor voedselkwaliteit te verlagen. Dit gedrag heeft ertoe geleid dat sommigen zijn levensstijl als ‘misselijkmakend’ omschrijven, gezien de voortdurende controverse rond zijn daden.
Jachtpartijen en voortdurende excessen
Recente rapporten bevestigen dat Andrew zijn jaarlijkse jachtpartijen is blijven organiseren, wat blijk geeft van een flagrante minachting voor de publieke opinie. Dit, gecombineerd met zijn nadruk op het handhaven van een luxueuze levensstijl, versterkt de perceptie dat hij onthecht blijft van de gevolgen van zijn daden.
De voortzetting van de weelderige levensstijl van prins Andrew, ondanks zijn publieke ondergang, onderstreept een aanhoudend gevoel van recht en privilege binnen bepaalde kringen van de Britse monarchie. Zijn weigering om compromissen te sluiten op het gebied van comfort en buitensporigheid benadrukt de discrepantie tussen zijn daden en de publieke perceptie van verantwoordelijkheid
